„Nie wygłoszę tu mowy” Gabriel García Márquez

Wydawnictwo: MUZA S.A.

Wydanie polskie: 11/2011

Liczba stron: 128

Format: 130 x 205 mm

Oprawa: twarda

ISBN: 9788377581445

Gabriel García Márquez to znany na całym świecie kolumbijski pisarz, twórca takich słynnych książek jak „Sto lat samotności” czy „Miłość w czasach zarazy” oraz laureat wielu prestiżowych nagród, w tym Literackiej Nagrody Nobla. Bardzo cenię sobie jego twórczość, więc tym większą przyjemność sprawiło mi czytanie najnowszej książki Marqueza „Nie wygłoszę tu mowy”.

Książka stanowi zbiór wygłoszonych przez pisarza przemówień z okazji różnych uroczystości, ceremonii czy też w sprawie ważnych dla kraju kwestii. Tematyka obejmuje zarówno kulturę i sztukę Ameryki Łacińskiej, ale nie zabraknie odnośników i do innych kwestii. Nie zabraknie tu oczywiście nawiązania do pierwotnej tradycji, wiążącej się nierozerwalnie z magią i czarami. Ewidentnie Marquez pokazuje, że ludzie nie powinni o tym zapominać i na stałe włączyć ten element w codzienne życie kulturowe. Jak się okaże podczas czytania, już od młodego wieku pisarz odznaczał się wybitną zdolnością ujmowania w słowa swoich myśli i w ciekawy, intrygujący sposób przekazywanie tego słuchaczom. Tę niebywałą lekkość w posługiwaniu się językiem również i my będziemy mogli podziwiać:).

Mimo niewielkiej objętości, książka ma w sobie bogaty przekaz. Przede wszystkim czytelnicy będą mogli poznać samego Marqueza, który uchylił rąbek tajemnicy i podzielił się z nami cząstką samego siebie. Przemówienia bowiem nasycone są poglądami pisarza na sporo istotnych kwestii a przy okazji odkrywają różne wydarzenia z jego życia. Ta autobiograficzna forma bardzo mi się podobała, ponieważ pozwoliła na stworzenie wręcz namacalnego portretu najbardziej znanego przedstawiciela realizmu magicznego. Co do spraw technicznych, to język jest specyficzny, czyli typowy dla Marqueza. Warto więc czytać tę książkę w skupieniu, na spokojnie a nie np. w tramwaju, choć to pewnie już sprawy indywidualne. 

„Nie wygłoszę tu mowy” to niewielkich rozmiarów książka, która jednak dotyka wielu współczesnych kwestii. Od początku widać miłość i głębokie zaangażowanie Marqueza w sprawy Ameryki Łacińskiej, która według autora nie powinna być postrzegana przez pryzmat panującej tam przemocy, handlu bronią czy karteli narkotykowych. Dziedzictwo kulturowe ma bowiem dla ludzi znacznie więcej do zaoferowania. Książkę polecam wszystkim fanom tego kolumbijskiego pisarza oraz miłośnikom hiszpańskich i latynoskich klimatów. Pozdrawiam!!!

Moja ocena

>>>> 4,5 / 6 <<<<