„Maria i Magdalena” Magdalena Samozwaniec

Wydawnictwo: Świat Książki

Wydanie polskie: 02/2012

Liczba stron: 560

Format: 135 x 215 mm

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

ISBN: 9788377996614

Magdalena Samozwaniec, a właściwie Magdalena Kossak, to wnuczka Juliusza Kossaka, córka Wojciecha Kossaka, siostra Jerzego Kossaka oraz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Ta satyryczna pisarka w swojej książce „Maria i Magdalena” opisuje dzieciństwo i młodość, które przypadły na okres dwudziestolecia międzywojennego. Od dawna miałam w planach tę książkę, ale zawsze jakaś nowość skutecznie odwracała moją uwagę od tej pozycji. W końcu postanowiłam ją przeczytać i teraz żałuję, że nie uczyniłam tego wcześniej:).

Ponad 500 stron wspomnień, skrawków historii, urywków z życia artystycznego świata i obraz szerokiej panoramy ludzi ówczesnej Polski. Bohaterkami są tytułowe siostry, które poznamy dokładnie poprzez wczesne dzieciństwo, dojrzewanie i wchodzenie w dorosłość. W tle natomiast pojawi się cała plejada innych postaci związanych z szeroko pojętą sztuką i kulturą, m.in.  pisarze, poeci, malarze, aktorzy, muzycy i inni przedstawiciele krakowskiej (i nie tylko) bohemy. Zasmakujemy w balach, wyjazdach, spacerach, ważnych państwowych uroczystościach i wydarzeniach. Poznamy Sienkiewicza, Matejko, Tuwima czy Słonimskiego, przyjrzymy się tamtejszej modzie czy ludzkiej mentalności. Nie sposób streścić jak wiele w tej książce zawarła autorka i jak bardzo wszechstronnie i z wyczuciem opisała panujące w tym czasie zwyczaje. To jak kronika, ale opisana w sposób szalenie intrygujący...

Mimo, że jest to książka autobiograficzna, to jednak autorka opisuje wszystko w trzeciej osobie. Początkowo świadomość tego nieco mi przeszkadzała, ale szybko się do tego przyzwyczaiłam. Bardzo podobało mi się, że pisarka z ogromną miłością i szacunkiem kreśli portrety swoich bliskich, zwłaszcza siostry i ojca, natomiast siebie spycha jakby na bocznicę. Język jest bardzo plastyczny, wręcz żywy, nie brakuje tu też ironii, humoru i satyry. Lekkie pióro w połączeniu z emocjami, wyrazistymi sylwetkami bohaterów i barwnym stylem z pewnością zapewnią Wam niemałą rozrywkę i skłoni do przemyśleń.

„Maria i Magdalena” to szczegółowy portret epoki, obyczajowa panorama ówczesnych lat i przesiąknięte wrażliwością i ciepłem wspomnienia będące fascynującą lekturą, od której się nie oderwiecie. Polecam serdecznie niezależnie od wieku. Pozdrawiam!!

Moja ocena 

>>>> 5 / 6 <<<<