„Do utraty tchu” Anne Swärd

Wydawnictwo: Świat Książki

Wydanie polskie: 09/2011

Liczba stron: 320

Format: 125 x 200 mm

Oprawa: miękka

ISBN: 9788377990742

Cenię książki opisujące miłość w jej różnych przejawach w delikatny, piękny i co ważne, niebanalny sposób. Nie jako kiczowatą relację, nie jako przesłodzoną opowieść czy też coś oklepanego i standardowego. A to wbrew pozorom nie taka łatwa sztuka, aby stworzyć książkę prostą w swym przekazie a jednocześnie ujmującą. Myślę jednak, że „Do utraty tchu” Anne Swärd blisko do takiej opowieści. Z pozoru zwyczajna, zaskoczyła mnie pozytywnie...

Bohaterką jest 7-letnia Lo, jedynaczka żyjąca w hipisowskiej rodzinie, gdzie liczni krewni i przyszywani znajomi wspólnie ją wychowują. Każdy ma dla niej złote myśli i dobre rady, czasami nietypowe. Uwagę zwraca ciekawa, aczkolwiek dziwna relacja matki z córką, która będzie rzutować na przyszłe życie dziewczynki. Rodzicielka traktuje Lo dość chłodno, trzyma ją na dystans, stara się chronić przed zatraceniem w miłości i jej emocjonalnymi konsekwencjami. Tymczasem pożar, który wkrótce wybucha, staje się początkiem żarliwej więzi z Lukasem, 13-letnim chłopcem ciężko doświadczonym przez los. Od tej pory będą zbliżać się i oddalać od siebie, uczyć się rozumieć swoje uczucia i poznawać lepiej własne wnętrze i drugą połówkę czy wzajemnie uzupełniać swoje niedostatki. Jednak z biegiem lat coś się zmienia i oboje muszą przekonać się czym jest relacja, która ich łączy i dokąd zmierzają. A nie będzie to ani łatwe, ani przyjemne...

Jestem pod wrażeniem tej powieści. Sama historia stworzona przez autorka zasługuje na wielki plus, podobnie jak umiejętność realistycznego odwzorowania wszelkich emocji i zawiłych powiązań między różnymi osobami. Nie sposób czytać tej książki beznamiętnie czy chłodno. Piękny, liryczny język oraz poetyckość płynąca zewsząd są niewątpliwie dużym atutem. Poza tym niemała doza wrażliwości przy opisywaniu uczuć bohaterów, ich potrzeb i marzeń oraz tajemniczy, nieco sentymentalny klimat zdecydowanie przypadły mi do gustu. Całość czyta się powoli, jednak zupełnie mi to nie przeszkadzało. Może nawet lepiej pozwoliło wczuć się w sytuacje poszczególnych postaci i zrozumieć co czują.

„Do utraty tchu” to chwytająca za serce, przepełniona mądrością książka o przyjaźni i miłości, skomplikowanych więzach damsko-męskich czy rodzinnych, dzieciństwie i niełatwej przeszłości, ale przede wszystkim o szukaniu siebie i swojej tożsamości oraz godzeniu się z tym, kim się jest. Polecam!!

Moja ocena 

>>>> 5 / 6 <<<<