„Pasja według św. Hanki” Anna Janko

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Wydanie polskie: 14/06/2012

Liczba stron: 368

Format: 120 x 200 mm

Oprawa: miękka

ISBN: 9788308049303

Od momentu kiedy w zapowiedziach zobaczyłam książkę „Pasja według św. Hanki” Anny Janko wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Sama nie wiem dlaczego, ale coś mnie ciągnęło to tej lektury. Tytuł, okładka, opis, poprzednio wydane książki? Nie wiem, ale zdecydowanie musiałam sprawdzić co kryje się we wnętrzu tej pozycji.

Treść? Cóż... Ciężko nawet opisać fabułę. Wszystko zaczyna się od spotkania tytułowej Hanki z kolegą ze szkolnej ławki. I od słowa do słowa, nasza bohaterka, obecnie żona i matka dwójki dzieci, czterdziestoletnia kobieta, zaczyna snuć swoją historię. Wraca do lat młodości, do niełatwego dzieciństwa, chłodnych rodziców, zawiłych relacji koleżeńskich, pierwszych miłosnych uniesień i rozczarowań, wybranych dróg i konsekwencji swoich decyzji. Szybko wyłania się portret kobiety na skraju kryzysu wieku średniego, zmęczonej życiem przykładnej żony, kury domowej, niespełnionej poetki, pozbawionej iskry osoby. Ale właśnie wtedy pojawia się na horyzoncie Mateusz, Mat, który wywraca jej życie do góry nogami. Romans to początek i koniec, ekstaza i udręka, radość i ból zarazem. Dwoistość jej odczuć aż razi w oczy i nie daje wytchnienia. Hanka w całą opowieść wplata swoje rozważenia na temat szeroko pojętego życia, uroku i dramatu miłości, szczęścia i nieszczęścia, piękna i brzydoty, wolności i zniewolenia...

Nie wiem jak tę książkę scharakteryzować. Dawno już nie czytałam lektury, która wzbudziła we mnie tak dziwne odczucia. Przede wszystkim autorka zawarła tu pokaźny ładunek egzystencjalny i filozoficzny, ogrom swoich myśli, odczuć, potrzeb, wzlotów i upadków, radości i bólu, że ciężko cokolwiek streścić. Jednocześnie nie odczułam zmęczenia czy znudzenia, więc duży plus za to. Sposób narracji jest nietypowy, co zarówno intryguje, ale i spowalnia czytanie. Dla podkreślenia jednak przekazu bohaterki uważam, że jest to właściwa forma. Co więcej, Hanka, główna postać książki, jest tu rozebrana na czynniki pierwsze. Jej myśli, emocje, decyzje, spojrzenie na różne kwestie, wady i zalety, prośby i marzenia będą dokładnie i szczegółowo nam przedstawione. W pewnym momencie czułam się niezręcznie. To tak, jakby podsłuchiwać czyjeś myśli, wiedzieć o czyichś porażkach, niechlubnych bądź wstydliwych wybrykach. A jednak nie mogłam oderwać się od chłonięcia jej najintymniejszych, najbardziej osobistych kwestii. Dziwne i przerażające jednocześnie. Autorka zawarła tu również sporo odnośników i cytatów Emily Dickinson, co moim zdaniem było ciekawym zabiegiem.

„Pasja według św. Hanki” to książka o złożoności związków międzyludzkich, roli kobiety, żony, matki, kochanki, koleżanki w różnych okresach życia. To także opowieść o zdradzie cielesnej i tej duchowej, o samotności, nawet w miejscu pełnym ludzi, o krzywdach, które sami sobie wyrządzamy, jak i tych które spotykają nas od innych czy też o miłości z jej różnymi odcieniami. Także książka o rozpaczy i szczęściu, wolności i zniewoleniu, tęsknocie za czymś i za kimś, dostrzeżeniu i przełamaniu rutyny i szarej rzeczywistości, o szukaniu swojego miejsca w życiu, próbie odkrycia swojej własnej tożsamości i drogi, którą warto podążać. Jestem bardzo ciekawa Waszych wrażeń po przeczytaniu tej książki i tego, jak ją odbierzecie. Pozdrawiam!!

Moja ocena 

>>>> 5 / 6 <<<<