„Ostatni lot nad Kongo” Wojciech Scelina

Wydawnictwo: Novae Res

Wydanie polskie: 10/2010

Liczba stron: 260

Format: 135 x 210 mm

Oprawa: twarda

ISBN: 9788377220436

Afryka to szczególnie bliski mojemu sercu zakątek świata, dlatego gdy tylko otrzymałam książkę „Ostatni lot nad Kongo”z nieukrywaną przyjemnością zabrałam się do czytania. Lektura nie zawiodła moich wysokich oczekiwań i zdecydowanie mogę ją polecić, mimo że temat poruszany w książce nie jest łatwy.

Kongo. Państwo w środkowej Afryce bogate w złoża mineralne, ropę naftową, diamenty... Obszar, gdzie od wielu lat toczą się nieustanne walki, wybuchają zamieszki oraz miejsce, gdzie na przełomie XIX i XX wieku doszło do jednego z największych ludobójstw. To właśnie tło powieści Wojciecha Sceliny, który zabrał nas w podróż w przeszłość i ukazał panoramę społeczeństwa próbującego zmierzyć się z własną naturą...

Król Belgii odkrywszy nową krainę postanowił ją skolonizować. Nazwał ją Wolnym Państwem Kongo. Bohaterami książki są ludzie, którzy postanowili zasiedlić nową kolonię. Z nudów, chęci zarobku, możliwości wyrwania się od swoich kłopotów czy po prostu poznania malowniczej Afryki zaryzykowali i zamieszkali w nowym dla siebie miejscu. Jednak ich oczekiwania i marzenia co do nowego życia prysły jak bańka mydlana w krótkim czasie. Do czego zdolny jest człowiek, gdy nikt nie patrzy? Do czego może się posunąć, gdy wie że nie zostanie ukarany? Będziemy świadkiem cierpienia niewinnych ludzi, którzy z powodu innego koloru skóry będą wykorzystywani do pracy oraz traktowani przedmiotowo. Egzekucje, niewolnicza praca czy odrąbywanie kończyn... Czy jesteśmy w stanie wyobrazić sobie takie okrucieństwo?

Książka jest wielopłaszczyznowa, co bardzo sobie cenię. Porusza wiele tematów, od ludobójstwa około piętnastu milionów ludzi do analizy społeczeństwa, zarówno w dziewiętnastym wieku jak i współczesnego świata. Problemy bowiem nękające ludzi w tamtych czasach, jak i obecnie, wcale nie różnią się tak bardzo jak myślimy. Podobał mi się także plastyczny język pisarza oraz doskonała analiza psychologiczna ludzkiej natury.

Tragedia, która spotkała rdzennych mieszkańców Konga nie powinna zostać zapomniana i warto dowiedzieć się więcej o ludziach, którzy zginęli z rąk, rzekomo cywilizowanego, białego człowieka. Zachęcam gorąco do lektury i pozdrawiam:).

Moja ocena

>>>> 5,5 / 6 <<<<