Wydawnictwo: Rebis
Wydanie polskie: 08/2010
Liczba stron: 416
Format: 150 x 225 mm
Oprawa: twarda z obwolutą
ISBN: 9788375104493
Od zawsze cenię w książkach nieszablonowość i oryginalność. Nudne i mało zaskakujące lektury męczą mnie, wystawiają moją cierpliwość na próbę i marnują drogocenny czas. Dlatego uważnie dobieram książki. Gdy przeczytałam opis „Niebieskiego ptaka” Joyce Carol Oates wiedziałam, że nie będzie to zwyczajna książka, jednak dopiero w trakcie lektury utwierdziłam się, że takie pozycje mogłabym czytać codziennie…
O czym jest „Niebieski ptak”? Jest to opowieść o dramacie jaki rozgrywa się po morderstwie Zoe Kruller, niespełnionej piosenkarki i jednocześnie sprzedawczyni w cukierni, znanej w miasteczku ze śpiewania piosenki o niebieskim ptaku. Miejscowa policja podejrzenia o dokonanie tej zbrodni kieruje w stronę męża Zoe, Delraya Krullera oraz byłego kochanka, Eddy’ego Diehla. Jednak książka nie skupia się na samym morderstwie, ale ukazuje coś znacznie trudniejszego i boleśniejszego. Dwójkę młodych ludzi, którzy szybko muszą dorosnąć, gdyż ich rodzica oskarżono o zabójstwo. Zaledwie jedna tragedia doprowadziła do dramatu rozgrywającego się w sercach i umysłach dwóch osób – Krissie, córki Eddy’ego oraz Aarona, syna Delraya. Młodzi, pełni bólu i żalu nie chcą uwierzyć, że bliska im osoba mogłaby mieć coś wspólnego z morderstwem. Oboje wierzą w niewinność swojego rodzica i zrzucają winę na drugą osobę. Mimo tych różnic coś ich jednak łączy. Oboje są samotni i muszą zmierzyć się z niewyobrażalnym cierpieniem i rozpadem rodziny…
W tej lekturze szalenie ważne są emocje. Emocje tak silne, że aż można je poczuć na własnej skórze. Ból, nienawiść, strach, zdrada… Po mistrzowsku przeprowadzona przez pisarkę analiza człowieka i jego psychiki. To właśnie lubię najbardziej. Warto również uzmysłowić sobie, że akcja książki toczy się w prowincjonalnym miasteczku. Tu wiele spraw widzianych jest z nieco innej perspektywy, wiele sytuacji wzbudza większy szum niż powinno . Małomiasteczkowe relacje międzyludzkie i sposób myślenia z pewnością wzbudzą w Was niejedną refleksję.
Joyce Carol Oates to wnikliwa obserwatorka, która podejmuje się opisania niezwykle trudnych tematów i robi to świetnie. Potrafi również wiernie wyeksponować emocje i uczucia, jakie towarzyszą bohaterom. Książka jest niezwykle mocna w przekazie, dlatego będą tu brutalne sceny, jak i mocne słowa. A wszystko to dla podkreślenia myśli i przesłania, jakie chciała nam przekazać autorka.
Jestem zachwycona twórczością Joyce Carol Oates. Książka robi niezapomniane wrażenie i już nie mogę doczekać się kolejnego spotkania z tą pisarką. Polecam i pozdrawiam!!
Moja ocena
>>>> 5,5 / 6 <<<<
O mamo. Zainteresowałaś mnie tą pozycją i to bardzo :)
OdpowiedzUsuńJutro akurat będę w bibliotece, więc mam nadzieję, że trafię na tą książkę :)
@lma - bardzo się cieszę:)). Trzymam kciuki, aby Ci się udało. Pozdrawiam!!
OdpowiedzUsuńOates to dla mnie mistrzyni pisania książek na bardzo trudne tematy i rozkładania ludzkiej psychiki na kawałki. Po przeczytaniu "Moja siostra,moja miłość" długo się nie mogłam otrząsnąć. Może przczytam "Niebieskiego ptaka", ale trochę się boję, bo wiem co ta autorka wyczynia z czytelnikiem:)
OdpowiedzUsuńZarówno recenzja, jak i komentarze tylko mnie zachęcają do przeczytania tej książki!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
Jej, bardzo mnie zachęciłaś. Bardzo lubię książki, które wzbudzają silne emocję. Przeczytam na pewno:)
OdpowiedzUsuńUwielbiam tę pisarke, polecam ci gorąco ''mama odeszła'' tej autorki.
OdpowiedzUsuńHmmm, ja jeszcze Oates nic nie czytałam, a widzę, że koniecznie muszę nadrobić.
OdpowiedzUsuńNo właśnie Viconia mamy chyba co nadrobić, ja też jej nie znam ale mam wielką ochotę poznać :)
OdpowiedzUsuńKasandro - Tobie często książki się podobają, ale nieczęsto się nimi aż tak zachwycasz - ta zatem musi być wyjątkowa. Trzeba będzie się jej bliżej przyjrzeć :)
OdpowiedzUsuńPS. Melduję, że przesyłka dziś dotarła:)
Czytałam "Blondynkę" tej samej autorki - i byłam zachwycona. Grube tomiszcze połknęłam niemal w jeden dzień. Koniecznie muszę się więc zabrać i za "Niebieskiego ptaka".
OdpowiedzUsuńPożyjemy - zobaczymy ;) Kasandro! Po raz kolejny namawiasz mnie do złego.
OdpowiedzUsuńSłyszałam kilka dobrych słów o tej autorce. ;) Okładka "Niebieskiego ptaka" jest przecudowna, a fabuła wydaje się być interesująca. ;)
OdpowiedzUsuńtytuł książki kojarzy mi się z marzycielem, kimś beztroskim, a tutaj czytam: morderstwo, dramaty. aż muszę obadać to na własnej skórze :)
OdpowiedzUsuńDziękuję za komentarze i wpisy. A książkę z czystym sumieniem polecam, ponieważ jest świetna:))
OdpowiedzUsuńviv - bardzo się cieszę, że książeczki dotarły. Mam nadzieję, że całe i zdrowe:D
Kurcze, świetna recenzja i wysoka ocena :) Książka zapowiada się naprawdę interesująco, więc na pewno na nią zapoluję :)
OdpowiedzUsuńZdecydowanie zachęciłaś mnie do przeczytania tej książki! Uwielbiam emocjonalne książki! :)
OdpowiedzUsuńmonis1900 - w takim razie ta książka z pewnością Ci się spodoba:). Polecam serdecznie i pozdrawiam!!
OdpowiedzUsuńJCO to moja ulubiona pisarka - po prostu ubostwiam ta kobiete. "Little Bird of Heaven" nie czytam, ale za to wiele innych ( o ktorych napisalam na moim skromny blogu).
OdpowiedzUsuńBrzmi nad wyraz interesująco. Dotychczas czytałam tylko "Bestie" tej autorki, spotkanie (wtedy)było średnio udane ale przeciez każdy zasługuje na drugą szansę :))
OdpowiedzUsuńana - w takim razie koniecznie przeczytaj:)). Pozdrawiam!!
OdpowiedzUsuńKinga - zdecydowanie daj jej drugą szansę. Książka świetna, podobnie jak styl autorki. Pozdrawiam!!
Na pewno poszukam tej książki. Nie znam tej pisarki, ale bardzo mnie zaciekawiłaś.
OdpowiedzUsuń