„Długi wrześniowy weekend” Joyce Maynard

Wydawnictwo: Videograf II

Wydanie polskie: 2010

Liczba stron: 272

Format: 205 x 245 mm

Oprawa: miękka

ISBN: 9788371838378

Książki oscylujące wokół dramatów ludzi, ich wewnętrznych rozterek czy trudności z jakimi muszą się zmagać bardzo sobie cenię. Taka często bolesna lektura uczy człowieka pokory, uwrażliwia na potrzeby innych i pozwala na liczne przemyślenia i refleksje. Kiedy wzięłam do ręki książkę „Długi wrześniowy weekend” Joyce Maynard od razu wiedziałam, że będę miała do czynienia właśnie z taką pozycją. Bolesną, ale jednocześnie niezwykle głęboką i wartościową…

USA. Mieszkańców czeka długi weekend z okazji poniedziałkowego Święta Pracy, które zawsze wypada we wrześniu. Poznajemy szare i niełatwe życie Adele i jej trzynastoletniego syna Henry’ego, którzy naznaczeni są ciężką przeszłością. Pewnego dnia, właśnie tuż przed długim weekendem, wybierają się do centrum handlowego na zakupy. Pozornie zwyczajny dzień szybko okazuje się dość wyjątkowym i obfitującym w dziwne wydarzenie. Oto zakrwawiony mężczyzna imieniem Frank spotkany w centrum i zabrany do domu, okazuje się zbiegłym więźniem. Ciążą na nim zarzuty morderstwa, choć sam zainteresowany się nie przyznaje. Mężczyzna całkowicie wywróci dotychczasowe życie samotnej matki i chłopca, którzy w przybyszu zobaczą to, czego tak bardzo im brakowało. Czy jednak los tej trojki osób, tak różnych i mocno doświadczonych przez brutalne sytuacje, potoczy się jakbyśmy tego chcieli? Przekonajcie się sami czytając tę interesującą książkę.

Narratorem w powieści jest młody chłopiec i to z jego perspektywy będziemy obserwować wszystko co się dzieje. Poznamy co czuje, jak odbiera niełatwą rzeczywistość i ile w nim bólu, potrzeby miłości i akceptacji. Dzięki temu zabiegowi lektura jeszcze silniej oddziałuje na czytelnia, choć język powieści jest przez to nieco prostszy. Książka obfituje w emocje i uczucia. Nie sposób czytając tę powieść nie ulec wzruszeniu czy refleksji. Nie ma tu szybkich zwrotów akcji, pościgów czy mrożących krew w żyłach sytuacji. A jednak ciarki i dreszcze się pojawiają, choć z innych powodów.

Pisarka potrafiła stworzyć niezwykły, miejscami spokojny, ale nie nudny klimat, który idealnie tu pasuje. Zaduma, nostalgia, zewsząd wylewające się, często skrajne, uczucia i potrzeby stworzyły niesamowitą atmosferę.  Mimo to książka nie jest pozbawiona napięcia czy nieprzewidywalności. Do końca nie wiedziałam co się wydarzy i co się stanie z tą trójką, dlatego za to autorka ma u mnie duży plus. Sporo tu również psychologicznej analizy relacji w rodzinie, złożoności bohaterów czy po prostu ludzkich dramatów, tak bardzo rzutujących na światopogląd czy zachowanie.

Jeżeli zastanawiacie się czy w zabieganym i pełnym obowiązków dniu, znajdziecie czas na jeszcze jedną lekturę, to mimo wszystko, akurat na tę pozycję, warto poświęcić czas. Trzeba  dać jej szansę i pozwolić sobie na przeczytanie tej wzruszającej książki, która nie zostawi Was obojętnych i na długo pozostanie w pamięci i sercu.

„Długi wrześniowy weekend” to opowieść o trudnej przeszłości, samotności i wyobcowaniu, skomplikowanych bohaterach, przemijaniu i decyzjach, które potrafią na zawsze zmienić dotychczasowe życie. To również historia dojrzewania i bolesnych doświadczeń, które niczym ciernie wbijają się w duszę ludzi, próbujących zapomnieć jakich krzywd doznali. Zagubienie i potrzeba bycie przez innych kochanym, poczucie wsparcia i pełności rodziny jest w tej pięknej książce o prawdziwym życiu, dokładnie ukazana. Polecam wszystkim bardzo gorąco!!

Moja ocena

>>>> 5,5 / 6 <<<<