„Umarli nie tańczą” Charles Martin

Wydawnictwo: WAM

Wydanie polskie: 2009

Liczba stron:320

Format:135 x 210 mm

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

ISBN: 9788375054453

Cenię sobie serię Labirynty, więc nie mogłam się powstrzymać, aby nie przeczytać „Umarli nie tańczą” Charlesa Martina. Poznałam już kilka książek tego autora i za każdym razem byłam zachwycona jego twórczością. Tym razem było podobnie:)

Południowa Karolina. Bohaterką jest Maggie, która wraz z ukochanym mężem żyje na farmie. Daleka prowincja, otoczona zewsząd polami kukurydzy, cisza i spokój a do tego wzajemna miłość i szczęście. Gdy okazuje się, że kobieta jest w ciąży, życie nabiera jeszcze piękniejszych barw. Oboje małżonkowie odkrywają w sobie bogactwo uczuć i emocji, których do tej pory nie odczuwali i coraz bardziej się do siebie zbliżają. Wydaje się, że szczęście się do nich uśmiechnęło, kiedy nagle w ciągu kilku sekund ich świat rozsypuje się na kawałeczki. Okazuje się bowiem, że ich synek urodził się martwy a w wyniku ciężkiego porodu i silnego krwotoku Maggie zapada w śpiączkę. Dylan, samotny i zrozpaczony, nie potrafi poradzić sobie z ogromem cierpienia, jaki spadł na jego barki. Brak pieniędzy na leczenie żony, próba pogodzenia się ze śmiercią dziecka to tylko część jego kłopotów…

Książka porusza szereg istotnych kwestii, ale przede wszystkim pomaga zrozumieć, co tak naprawdę liczy się w życiu. Dzięki tej powieści łatwiej uświadomić sobie, że wszystko ma swój cel, nawet jeżeli w danej chwili go nie widzimy. Piękny, delikatny język, subtelne opisy i silne emocje to tylko początek. Bohaterowie i ich wewnętrzne dylematy są tu świetnie ukazane i z pewnością wzbudzają w czytelniku liczne przemyślenia. Polecam serdecznie wszystkim tę wzruszającą książkę o złożoności życia, niełatwych wyborach, trudnych chwilach, ale także o nadziei i zaufaniu. Pozdrawiam!!

Moja ocena

>>>>> 5 / 6 <<<<