„Klaps” Christos Tsiolkas

Wydawnictwo: Replika

Wydanie polskie: 03/2012

Liczba stron: 416

Format: 145 x 205 mm

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

ISBN: 9788376741666

Od kiedy dowiedziałam się, że książka „Klaps” Christosa Tsiolkasa ma pojawić się na polskim rynku wydawniczym, nie mogłam się doczekać, kiedy wpadnie mi w ręce. I w końcu nadszedł ten sądny dzień, kiedy lektura zagościła w mojej biblioteczce, a niedługo ma pojawić się serial na jej podstawie.

Nieco o treści... Australijskie przedmieścia. Oto poznajemy osiedle zamieszkane przez osobliwych mieszkańców, przynajmniej dla typowego Europejczyka. Z początku obserwujemy scenę, w której przyjaciele spotkali się przy grillu, alkohol i narkotyki wdzięcznie umilają im czas i wszystko byłoby idealnie, gdyby nie jedno wydarzenie. Jeden z uczestników przyjęcia, Harry, wymierza policzek kilkuletniemu chłopcu, tłumacząc, że ten uderzył jego dziecko. I od tytułowego klapsa zaczyna się ciąg wydarzeń, które w mniej lub bardziej znaczący sposób wpłynął na sąsiadów i świadków całego zajścia. Sprawa trafia do sądu a na światło dzienne wychodzą od dawna skrywane urazy, uprzedzenia i osobiste brudy. Jaki będzie finał? nic nie zdradzę!!

Sama nie wiem co myśleć o tej książce. Z jednej strony autor podejmuje się ważnych zagadnień, które nękają Australijczyków. Z drugiej jednak ilość wątków i mnogość problemów jest na tyle duża, że może nieco przytłoczyć. Małżeńskie kłopoty, zdrady, problemy wychowawcze, alkohol, prochy, niezobowiązujący seks, aborcja, balanga na całego... A do tego liczne sekreciki, tajemnice skrzętnie skrywane przez wszystkich sąsiadów. Bohaterowie reprezentują wielokulturowe społeczeństwo, pochodzą z Kanady, Grecji, USA, Indii i innych państw. Co więcej, mamy tu cały przekrój wiekowy, różne religie i wyznawane zasady moralne czy etyczne. Ta różnorodność z jednej strony może intrygować, ale jednocześnie wprowadza do treści nieco chaosu. Język jest prosty, ale dosadny, miejscami wulgarny, co moim zdaniem nie zawsze było konieczne. Emocji również nie zabraknie, więc nudzić się nikt nie powinien.

„Klaps” to wielopłaszczyznowa, wciągająca, ale i kontrowersyjna opowieść, w której na niewielkim obszarze poruszono całą masę problemów i różnych zagadnień. Przede wszystkim jednak jest to książka o relacjach międzyludzkich, skomplikowanych i jakże kruchych,  o dwoistości ludzkiej natury i zakłamaniu, nawet przed samym sobą. Polecam, choć nie każdemu ta książka przypadnie do gustu.

Moja ocena

>>>> 5 / 6 <<<<