„Tonia” Iwona Małgorzata Żytkowiak

Wydawnictwo: Novae Res

Wydanie polskie: 2011

Liczba stron: 350

Format: 120 x 185 mm

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

ISBN: 9788377221686

Często sięgam po literaturę „życiową” opisującą niełatwe sytuacje, trudne wybory bądź traumatyczne losy bohaterów. Zupełnie przypadkiem natknęłam się na powieść „Tonia” Iwony Małgorzaty  Żytkowiak, która zbierała pozytywne opinie wśród czytelników. Niedługo potem książka już była w mojej biblioteczce...

Nieco o fabule... Tonia, główna postać, to kobieta która od najmłodszych lat miała pod górkę. Już w dzieciństwie rodzice faworyzowali jej brata, nie zwracając uwagi na nią. Ojciec wyżywał się na córce i karał ją w dotkliwy sposób, w szkole z trudem przychodziła jej nauka a potem przypadkowa ciąża skomplikowała sprawę jeszcze bardziej.  Dziewczyna pragnęła tylko być szczęśliwą. Marzyła o dostatnim, pięknym życiu i nikt nie przygotował jej na to, co ją spotkało i na przyszłe przykre doświadczenia. Nie zdążywszy nawet zrobić matury Tonia wychodzi za mąż za Romana, który ma się zaopiekować nią i maleństwem. Jako młoda, niewykształcona dziewczyna u progu dorosłości nie ma pojęcia co ją czeka. Tymczasem mąż okazuje się nieczułym draniem, leniem i zazdrośnikiem. Kobieta sięga po różne używki, aby zagłuszyć ból i niezrozumienie. Jakby mało było dramatów, pojawia się trzecie dziecko, które jest chore na porażenie mózgowe a u Toni zostaje wykryty nowotwór. Czy życie może być jeszcze bardziej niesprawiedliwe? Jednak nasza bohaterka nie załamie rąk i nie podda się. I zacznie walczyć o siebie, własne potrzeby i marzenia...

Dlaczego jednym wszystko układa się w życiu idealnie a innym cały czas rzucane są kłody pod nogi? I jak to się dzieje, że jedni pod wpływem traumatycznych wydarzeń załamują się, zamykają w sobie, tracą chęć do życia a inni wprost przeciwnie, potrafią wykrzesać z siebie uśmiech, siłę do walki i pomimo ciężkich chwil nie poddać się? Autorka w swojej debiutanckiej powieści zaskoczyła mnie szczerością i autentycznością z jaką opisywała swoją bohaterkę i pokazywała czytelnikom jej życie. Od początku wciągnęłam się w fabułę, która obfituje w silne emocje i samoistnie pojawiające się refleksje. Narratorką nie jest Tonia, ale jej przyjaciółka, która opowiada nam o bohaterce, dzięki czemu i o niej będzie tu można wiele się dowiedzieć. Język jest przystępny i całość czyta się dość dobrze, choć poruszana tematyka do lekkich nie należy.

„Tonia” to wzruszająca i wbrew pozorom optymistyczna książka o kobiecej psychice, marzeniach, chorobie, woli przetrwania, szukaniu szczęścia i swojego miejsca na ziemi. Polecam serdecznie wszystkim, którzy cenią „życiowe”, prawdziwe do bólu, ale jednocześnie niepozbawione ciepła i nadziei powieści. Pozdrawiam!!

Moja ocena 

>>>> 5 / 6 <<<<