„Dom na krawędzi” Maria Nurowska

Wydawnictwo: Znak

Wydanie polskie: 08/2012

Liczba stron: 270

Format: 120 x 195 mm

Oprawa: miękka

ISBN: 9788324021772

Maria Nurowska to jedna z bardziej znanych polskich pisarek. Jakiś czas temu miałam okazję przeczytać jej książkę "Drzwi do piekła", która zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie. Jakież było moje zdziwienie, gdy podczas przeglądania nowości znalazłam „Dom na krawędzi”, czyli dalsze losy bohaterów. Cóż... Długo nie trzeba było mnie namawiać:).

Kilka słów o treści... Daria wychodzi z więzienia. Jak można było przypuszczać, życie zmieniło się dla niej diametralnie w zamkniętym zakładzie, ale i teraz, już po wyjściu, nie potrafi się w nim odnaleźć. W końcu postanawia sprzedać swoje mieszkanie i kupuje w górach zaniedbaną działkę, na której chce zbudować dom. Kobieta próbuje zacząć żyć od nowa. Zmienia imię na Marta a w końcu zaczyna prowadzić pensjonat. Jednak przeszłość tak łatwo nie da o sobie zapomnieć. Dziwnym splotem wydarzeń w świecie Darii vel Marta pojawiają się kobiety z więzienia. Na dodatek zjawia się również Iza i powierza jej na kilka dni swoją córkę Olę. Nieobecność kobiety bardzo się przedłuża. Za to nasza bohaterka musi znaleźć w sobie uczucia i ciepło do dziecka. Co się jeszcze wydarzy? Czy Daria znajdzie ukojenie i odnajdzie się nowej rzeczywistości? Nic nie zdradzę!

Muszę przyznać, że książkę pochłonęłam w zaskakująco szybkim tempie. Przede wszystkim tym razem autorka postanowiła zmienić nieco styl i formę, dzięki czemu całość jest łatwiejsza w odbiorze. Poza tym cała masa emocji - zagubienie, strach, poczucie bezcelowości, pragnienie szczęścia i miłości, mroczne wspomnienia i bolesna przeszłość, splatają się ze sobą tworząc intrygującą całość. Nie da się czytać tego obojętnie. Dużym plusem jest wielowątkowa fabuła, w której poruszono wiele istotnych tematów. Co więcej, czyta się ją z dużą lekkością, co uważam za duży plus. Akcja jest dynamiczna, choć nie pędzi szybko. Postać Darii jest zbudowana bardzo dobrze. Przede wszystkim jest namacalna, prawdziwa i złożona. Bohaterką targają wewnętrzne sprzeczności, trauma z przeszłości nie daje o sobie znać a dodatkowo pojawiają się kolejne kłopoty. Z tym wszystkim musi sobie poradzić kobieta, która w życiu przeszła niejedno a przed sobą również ma niełatwy okres.

„Dom na krawędzi” to wzruszająca, pełna ciepła i refleksji historia o drugiej szansie, miłości, zaufaniu, przebaczeniu i nadziei na lepsze jutro. Polecam serdecznie wszystkim, którzy oczekują literatury na dobrym poziomi. Miłośnicy twórczości Marii Nurowskiej również będą usatysfakcjonowani. Pozdrawiam!!

Moja ocena 

>>>> 5,5 / 6 <<<<