„Noc i dzień” Virginia Woolf

Wydawnictwo: Literackie

Wydanie polskie: 11/2010

Liczba stron: 592

Format: 125 x 195 mm

Oprawa: miękka

ISBN: 9788308045466

Virginia Woolf to znana na całym świecie angielska pisarka i eseistka, której utwory zaliczane są do literatury modernistycznej XX wieku. Aż wstyd się przyznać, ale do tej pory nie miałam okazji zapoznać się z twórczością tej autorki. Okazja aby nadrobić te zaległości pojawiła się wraz z przybyciem w moje skromne progi powieści „Noc i dzień”, która w Polsce została wydana dopiero w 2010 roku, czyli ponad 70 lat po śmierci Woolf. Cóż... Jedno jest pewne. Książka długo nie czekała na swoją kolejkę i od razu po jej otrzymaniu zabrałam się za czytanie. Czy przypadła mi do gustu? O tym już za chwilkę:).

Przenosimy się do początku XX wieku, do edwardiańskiego Londynu. Główną bohaterką jest Katharine Hilbery, dobrze urodzona przedstawicielka wyższych sfer. Dziewczyna oprócz zajmowania się domem, pisze biografię swojego dziadka, znanego poety. Mimo, że wszyscy z otoczenia oczekują, że zajmie się pisarstwem na poważnie, ona zdecydowanie woli ścisłe dziedziny, zwłaszcza matematykę. O jej rękę wkrótce zaczyna się starać William Rodney, ekscentryczny pisarz, jednak na horyzoncie pojawia się również Ralph Denham, młody prawnik z ubogiej rodziny. Sprawy zaczynają się komplikować. Na dodatek Katharine zaczyna interesować się działalnością Mary Datchet, sufrażystki i feministki, co jeszcze bardziej wpłynie na jej światopogląd i postrzeganie pewnych spraw. W całość zostanie również wplątana Cassandra Otway, kuzynka głównej bohaterki...

Piątkę młodych, aczkolwiek zupełnie różnych ludzi połączą zawiłe i skomplikowane losy. Każdy z nich marzy o czymś innym, czegoś innego oczekuje od siebie i życia. Podobało mi się, że na bohaterów pisarka obrała ludzi młodych, u progu ważnych, życiowych wyborów i z licznymi wątpliwościami co do ich przyszłości. Do tego dodano tu sporo kulturowych i obyczajowych niuansów panujących na początku XX wieku w społeczeństwie angielskim. Konwenanse, sztuczna uprzejmość, niełatwa rola kobiety, walka o wolność i równość, skomplikowane dojrzewanie to tylko fragment poruszanych tu zagadnień. Nie zabraknie tu także silnych emocji, nutki ironii, wątków romantycznych, psychologicznych czy społecznych. Język jest w pewnym sensie liryczny, poetycki, delikatny i sam w sobie metaforyczny. Dzięki temu powieść nabiera ciekawego, magicznego klimatu. Co więcej, sporo tu dialogów, więc całość czyta się szybko i z niemałą lekkością.

„Noc i dzień” to intrygująca powieść, która wciąga i skłania do refleksji. Świat konwenansów, wyższych sfer, obłudy ubranej w słodką otoczkę będzie punktem wyjścia do przemyśleń na temat odwiecznych pytań o miłość, tradycję czy własne szczęście. Z przyjemnością sięgnę również po inne utwory tej pisarki. Polecam serdeczne!!

Moja ocena

>>>> 5 / 6 <<<<