„Kiedyś przy Błękitnym Księżycu” Katarzyna Enerlich

Wydawnictwo: MG

Wydanie polskie: 06/2011

Liczba stron: 256

Format: 145 x 205 mm

Oprawa: miękka

ISBN: 9788361297994

Od jakiegoś czasu chciałam poznać bliżej twórczość Katarzyny Enerlich. Liczne pochwalne recenzje jej książek zdecydowanie podsycały moją ciekawość aż w końcu do mojej biblioteczki zawitała powieść „Kiedyś przy Błękitnym Księżycu”. Długo nie musiała jednak czekać, ponieważ jeszcze tego samego dnia zabrałam się za jej czytanie...

Nieco o fabule... Bohaterką jest Barbara Zejer, ponad czterdziestoletnia kobieta, którą los nie rozpieszczał. Do tej pory nie pogodziła się z traumatycznym dzieciństwem, kiedy to musiała szybko dorosnąć i zająć się swoim pijącym do upadłego ojcem. Matka opuściła ją, aby we Włoszech znaleźć szczęście u boku innego mężczyzny, tym samym pozbawiając Basię opieki i miłości. Dziewczynka za towarzysza miała więc pędzarnię bimbru, napady padaczkowe ojca, strach, samotność oraz poczucie winy i zagubienia. Później również nie będzie lepiej, ponieważ niepracujący ojciec sam się nie wyżywi ani nie opłaci rachunków. Bohaterka musi zrezygnować z dalszej edukacji i ciężko pracować, aby zarobić na dom. Tymczasem wplątuje się w kilka romansów ciągle poszukując miłości i akceptacji, których brakowało jej przez całe życie. Czy jednak znajdzie to czego szuka? Czy odnajdzie upragnione szczęście i prawdziwą miłość?

Jestem pod wrażeniem tej książki. Pierwsze spotkanie z autorką i od razu tak udane! Pisarka podejmuje się tu szalenie ważnego, aczkolwiek delikatnego, tematu jakim jest bycie dzieckiem alkoholika. Nie jest to modny czy wdzięczny motyw, jednak warto sobie uświadomić skutki i konsekwencje alkoholizmu, jakie dotykają nie tylko samego uzależnionego, ale w równym stopniu, a może i znacznie większym, jego najbliższych. Od początku wciągnęłam się w całą historię i z niemałym zaangażowaniem śledziłam jej przebieg. Plusem jest duża dawka szczerości i intymnego charakteru zwierzeń głównej bohaterki, która szybko staje się nam bardzo bliska. Co więcej, emocje będą głośno dawać o sobie znać, dzięki czemu z pewnością popłyną łzy wzruszenia. Mnóstwo ukrytego bólu, psychicznego cierpienia, niska samoocena, wewnętrzne rozdarcie czy zagubienie to tylko fragment uczuć Basi.

„Kiedyś przy Błękitnym Księżycu”  to mądra, wzruszająca i refleksyjna opowieść o dramatycznym dzieciństwie, które odcisnęło swoje piętno na całym życiu, o pokonywaniu własnych słabości i ograniczeń, walce o szczęście i marzenia, rozliczeniu się z trudną przeszłością i dokonanie ważnych, choć niełatwych wyborów. Jest to również szczegółowa i dogłębna analiza psychiki zranionej kobiety, która tęskni za miłością i byciem kochaną. Polecam!!!

Moja ocena 

>>>> 5,5 / 6 <<<<