"Pięćdziesiąt twarzy Greya" E.L. James

Wydawnictwo: Sonia Draga

Wydanie polskie: 09/2012

Liczba stron: 608

Format:125 x 195 mm

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

ISBN:9788375085563

Kobiety na jej punkcie szaleją.
Mężczyźni wiele zawdzięczają.
Biblioteki apelują, by wycofać z obiegu.
A powieść sprzedaje się w tempie egzemplarza na minutę!!!

„Pięćdziesiąt twarzy Greya” autorstwa E.L. James mocno zatrzęsła opinią publiczną i całą rzeszą czytelników. Jedni nienawidzą tej książki. Inni ją kochają. A jakie są moje wrażenia? Hmm... Mam mieszane odczucia wobec tego utworu i spory mętlik w głowie... Z napisaniem tej opinii zwlekałam dobry tydzień.  Z pewnością jest to pozycja nietypowa, oryginalna i przede wszystkim mocno kontrowersyjna, ale to oczywiście wie każdy, kto choćby przeczytał opis z okładki lub jedną z wielu recenzji dostępnych w sieci. Choć dawno temu miałam okazję przeczytać książkę „Suka. Z pamiętnika masochistki”, ale mimo to BDSM to dla mnie dziewicze i niezbadane tereny. Wiem, że liczne grono czytelników oceniło tę publikację bardzo krytycznie, więc nastawiłam się na naprawdę kiepską lekturę. Wcale jednak nie wypadła tak niekorzystnie jak sądziłam.

Czytając tę powieść byłam w niemałym szoku stworzoną przez pisarkę fabułą. Autorka zdecydowanie posunęła się daleko w kreowaniu świata przedstawionego i swoich śmiałych opisach. Niezdrowa (a może zwyczajna?) ciekawość kazała mi jednak doczytać do końca i przekonać się, jak rozwinie się ta historia. Okazało się, że nie było tak źle jak przypuszczałam. Podobał mi się pełen napięcia klimat i dreszczyk niepewności. Podczas lektury targały mną najróżniejsze odczucia, m.in. oburzenie na to co się dzieje, strach i przerażenie, kiedy Grey robił się zły i surowy, wstręt do niektórych metod jakie stosował wobec Any, zdziwienie, że dziewczyna godzi się na takie zachowanie, smutek, że bohater został tak bardzo skrzywdzony w dzieciństwie, irytację, że nie potrafi w inny sposób pokonać swoich demonów, ale też zaciekawienie tym, jak potoczy się dalej ta opowieść. I właśnie ogrom uczuć i emocji jakie wywołała ta książka skłonił mnie do wystawienia jej takiej, a nie innej oceny.

Uff... Przyznaję, że wiele można zarzucić tej książce, ale czytało mi się ją nieźle i z niemałym zaangażowaniem. Osobiście najbardziej drażniło mnie jednak nie poruszane tu zagadnienie, ale fatalny język. Mam nadzieję, że jest to kwestia tłumaczenia, ponieważ już od kilku osób słyszałam, że w oryginale lektura wypada lepiej. Miejscami niestety słownictwo było bardzo banalne, z licznymi powtórzeniami tandetnych zwrotów. Mimo tych wszystkich uwag, plusów i minusów, z chęcią przyjrzę się dalszym losom Any i Pana Greya, które pisarka zawarła w drugim tomie. Przede wszystkim ciekawi mnie, w jaki sposób zostanie poprowadzona ta historia i co jeszcze przyszykowała nam autorka.

Moja ocena 

>>>> 4,5 / 6 <<<<