„Zło budzi się wiosną” Mons Kallentoft

Wydawnictwo: Rebis

Wydanie polskie: 04/2012

Liczba stron: 448

Format: 135 x 215 mm

Oprawa: twarda z obwolutą

ISBN: 9788375106572

Tak, tak, tak! To pierwsze słowa jakie cisnęły mi się na usta kiedy zobaczyłam w zapowiedziach wydawniczych czwartą część serii szwedzkiego pisarza Monsa Kallentofta. Od momentu kiedy skończyłam czytać „Jesienną sonatę”, czyli trzeci tom z niecierpliwością czekałam na kontynuację i w końcu „Zło budzi się wiosną” trafiło w moje skromne progi. Radości nie było końca. Od razu rzuciłam się jak wygłodniałe zwierzę na tę książkę. I przepadłam na kilka godzin...

Kolejny raz przenosimy się do Linköping, małego skandynawskiego miasteczka. Wiosna... Wszystko budzi się do życia, piękna pogoda i ciepłe słońce wywabiły ludzi z domów, w powietrzu unosi się zapach kwiatów a czas płynie błogo wśród ćwierkotów ptaków. Jednak ten iście utopijny moment przerywa przerażający wybuch w centrum miasta. Krzyk, płacz, wszędzie krew i dwa martwe ciała sześcioletnich dziewczynek. Wszystkie służby zostają postawione w stan gotowości. Tymczasem komisarz Malin Fors przebywa na pogrzebie swojej matki, ale nie jest w stanie wzbudzić cieplejszych uczuć do swej rodzicielki. Z zamysłu wyrywa ją wiadomość o tym, co zaszło na placu Filbyter. Zaczyna się emocjonująca walka o znalezienie sprawców i powstrzymanie ich, zanim dojdzie do kolejnej eksplozji. Jak się okaże, sprawa będzie bardziej zawiła i skomplikowana, niż można przypuszczać.

Jest to kolejna książka Kallentofta, która zrobiła na mnie świetne wrażenie. Tym razem autor mocniej zaakcentował trawiące szwedzkie społeczeństwo problemy, w tym rasowe uprzedzenia, nieprzychylność w stosunku do imigrantów, terroryzm czy choćby chęć szybkiego wzbogacenia się. Co więcej, intryga kryminalna została tu misternie uknuta i połączona gęstą siatką zależności z innymi kwestiami. Trudne śledztwo będzie uciążliwe dla wszystkich członków policyjnej ekipy, ale nikt nie może pozwolić, aby zabijano niewinne dzieci. I dlatego wszyscy pracują na wysokich obrotach, presja staje się coraz większa a osobiste problemy i wewnętrzne dylematy jeszcze mocniej dają się we znaki. Fabuła jest ciekawa i dobrze naszkicowana a bohaterowie konkretni i złożeni. Plusem jest napięcie, które będzie nam cały czas towarzyszyć, tajemniczy klimat oraz zaskakujące sytuacji, których nie będzie tu brakować. Języki i styl są powściągliwe, chłodne i surowe, ale cały w tym urok skandynawskich opowieści. Jednak tej oszczędnej narracji autor przeciwstawia całą gamę silnych, czasami skrajnych emocji, które z pewnością nie pozostawią nas obojętnymi.

„Zło budzi się wiosną” to wielowątkowy kryminał, który zawiera też sporą dawkę elementów obyczajowych i psychologicznych. Poruszono tu dużo ciekawych kwestii oraz przemyśleń o współczesnych ludziach, ich podejściu do życia i innych osób, potrzebach, błędnych decyzjach czy mrokach spowijających ludzką duszę. Polecam serdecznie miłośnikom mocniejszych akcentów oraz wszystkim, którzy zasmakowali już w twórczości Kallentofta. Pozdrawiam!!

Moja ocena 

>>>> 5,5 / 6 <<<<

Recenzja części pierwszej "Ofiara w środku zimy" 
Recenzja części drugiej "Śmierć letnią porą"

Recenzja części trzeciej "Jesienna sonata"